گنج یابی

پولدار شدن یک شبه آرزوی هر کسی است.خاصه آنکه در جایی زندگی کنیم که گنج زیر پای هر کسی نهفته باشد.ایران مهد گنج های زیر خاکی است.از آثار عتیقه گرفته تا پول های طلا و نقره نهفته شده در کوزه ها آثار باستانی  در گذشته به کام فرنگی ها بود و پول های کوزه به کام مردم طالب ثروت.زمانی که اروپاییان پی به قدمت منطقه ی خاورمیانه و شرق و غرب بین النهرین بردند، وسوسه ی کشف آثار باستانی  گریبان آن ها را گرفت.میسیونهای مذهبی و نظامیان اروپایی مأمور در ایران از اولین گروه هایی بودند که به این امر علاقه نشان دادند.کاوش های باستانشناس و دانشمند انگلیسی-لوفتوس-در اواسط قرن نوزدهم در شهر باستانی شوش، شامه ی تیز فرانسویان را تحریک کرد.فرانسویان علاقه مند و آشنا به تمدن ایران، هیئت های مختلفی را گسیل کردند.از شانس آنان دوره، دوره ی اعطای امتیازنامه یا عصر امتیازات بود و ناصرالدین شاه سردمدار آن.فرانسویان با دادن پشیزی در سال 1302ق امتیاز انحصار  اکتشاف آثار قدیم در تمام نقاط ایران را به دولت دادند.شیرین تر از این نمی شد، کل ممالک محروسه چندین برابر خاک فرانسه بود.ناصرالدین شاه در واقع گوشت را به گربه سپرده بود.ناصرالدین شاه که به نظر تیزهوش می آمد چونان مردمان حریص بردن هر گونه اثر قدیمی  از سنگ و چوب باستانی را مجاز شمرد مگر آنکه از طلا و نقره باشد.از دیدگاه وی طلا و نقره ارزش داشت نه سنگ نبشته ی حمورابی را که در یکتای شوش بود.فرانسویان با کمال میل این شرط ساده لوحانه را پذیرفتند.در سال 1299 مدرسه لوور پاریس  تأسیس شده بود که با امضای این قرارداد در 1302ق شعبه ی مطالعات فرهنگ ایران آن نیز گشایش یافت و بسیاری از آثار باستانی ایران به این شعبه منتقل شد و دریایی از تمدن ایرانی در آن موج می زند و اکنون نیز غنی تر از موزه های ایرانی است.خروج بی حساب بسته ها و صندوق های مالامال از آثار عتیقه که ارزنده تر از طلای ناب بودند از زمان ناصرالدین شاه معمول شد و حتی در سال های ابتدایی دوران پهلوی نیز ادامه داشت.مردم عادی در خرابه ها فقط دنبال طلا بودند و هراز چندی راپورتچی ها، گزارشی از پیدا شدن دفینه ای در شهری دادند.کوزه سکه ای که صاحبان آن از ترس دزد و مأمور حکومتی در حیاط خانه یا دیوار دفن می کردند و چون فقط خود خبر داشتند با مرگ ناگهانی، خاطره آن را نیز در دل خاک می نهادند و سرانجام با خراب شدن آن خانه  و بنا و یا کند و کاو آدمی علاقه مند محتوای دفینه کشف می شد.

گذشتگان و گنج یابی

دوستان وقتي کلمه باستان به گوش ما ميرسه اولين چيزي که به ذهن خطور ميکنه حول حوش عتيقه و گنج دور ميزنه . گنجي که از ميراث گذشتگان بجا مونده .شما خيال نکنيد اين علاقه به گنج محدود به انسانهاي امروزي ميشه در گذشته هم نياکان ما با روشهاي سنتي اين موضوع رو دنبال ميکردند .يکي از روشهاي اونها کمک گرفتن از جانوران بوده و از حيواناتي همچون از حيواناتي همچون خفاش وخروس استفاده ميكردند بطوري كه اين دو پرنده را از زمان بچهگي درون ظرف طلا غذا ميدادند بعد از مدتي غذاي مورد علاقه او را درون ظرف طلا كمي زير خاك ميكردند وچون اين پرنده ها امواج فلزات (فرکانس) را بخوبي تشخيص ميدهند زمين را ميكندن تا به غذاي مورد علاقه خود ميرسيدند تا اينكه اين پرنده ها دست آموز ميشدند وآنها را به زمينهايي كه احتمال ميدادند در آنجا گنجي باشه ميبردند اگه روز بود چشم آنها ميبستند ولي اكثرا شب ميبردند تا امواج بهتر قابل تشخيص ميباشد رها ميكردند .واين پرندها هم هرجايي كه امواج طلا را دريافت ميكردند شروع به كندن آن قسمت مي نمودند تا به غذاي دلخواه برسند ولي صاحبش آن را كنار ميزد و خودش شروع به كندن مي نمود. چون طبق قوانین فیزیک مغناطیس هر جسمی که از الکترون و پروتون تشکیل شده باشد، ان جسم فرکانس منحصر به خود مثل اثر انگشت را در محیط منتشر می کند ین فرکانس رابطه مستقیم با جنس و نحوه ارایش مولکول ها و دمای جسم دارد.

***مطالب مهم برای کاوشگران گنج***

– بلافاصله بعد از اطلاع و یا یافتن نشانه ای به مسولان مربوطه اطلاع دهید.
-گنج یابی مسلما مخصوص کارشناسان زبده و حرفه ای مربوطه است و این اطلاعات فقط برای آگاهی عرضه میگردد.
– گاز طلای بارهای سنگین با قدمت بالای هزار سال بیشتر به رنگ آبی روشن است.
-هرجایی تو زمین جنس طلای سبک نوشته دار داشت بدونید اون نشانه سربار جنسه.
-بعضی قبرها جنسشون زیر قبر میفته.
-داخل قبرستان بچه ها بعضی قبر ها دو طبقه و دارای جنس خوب هستند.
– نماد کاسه و ستاره نشانه قبرستان یهودی با ۱۲ عدد قبر پربار است.
-در صورت باز کردن اتاقکهای ساروجی داخل آنها نشوید چون امکان پودر شدن بدنتان خیلی زیاد است به علت وجود اورانیوم و سیانید. قبل از ورود یک گوسفند یا بز یا سگ را داخل اتاقک بفرستید برای خنثی کردن تله آن
-هرجایی نماد و نشانه داشت اونجا دنبال جنس بگردید نه توی زمین کشاورزی
-دفینه ها شامل مومیایی و بارهای سنگین در عمق بالای ۱۲ متر تا ۲۸ متری داخل اتاقک ساروجی هستند.وبهترین وسیله برای بدست آوردن آنها کار با بیل مکانیکی و پیکور است.
-هنگام کار کردن در یک منطقه در عمق بالای هدف هیچگاه از آب استفاده نکنید چون همیشه نیم متر بالاتر از اتاق ساروجی لایه ای از موادی پودری به رنگ سیمان وجود دارد که در صورت رسیدن آب به آن لایه ای ساروجی دیگر برای جلوگیری از نفوذ آب به اتاقک تشکیل میدهد.
-هنگام کار کردن و رسیدن به آثار و علائم نزدیک جنس برای محفوظ بودن در برابر گاز های سمی میتوان از خمیری که با استفاده از پودر ذغال چوب و سرکه بدست می اید را درون چند لایه پارچه بگذارید و پارچه رو جلوی بینی و دهانتان ببندید.